5. ''Nooit opgeven. Vertrouw op je instinct.''

Iwata:

Alle stemmen in Star Fox 64 zijn ingesproken door stemacteurs. Wat dacht je toen je betrokken raakte bij het script?

Takano:

Het was voor Nintendo de eerste keer ooit dat de personages een stem kregen, dus het was een proces van vallen en opstaan. In een schietspel is het normaal dat de vijand van voren op je af komt. Aanvallen van achteren zijn gangbaar in 2D, maar lastig uit te voeren in 3D.

Iwata:

In 3D kun je de vijand niet zien, dus aanvallen van achteren waren een groot taboe.

Takano:

Ja. Maar stel dat je iemand hebt die tegen je zegt: “Er zit een vijand achter je!” Dan kun je uitkijken voor aanvallen van achteren en dat heeft de spelervaring een stuk dieper gemaakt.

Iwata Asks
Iwata:

Ik weet nog hoe verfrissend het was toen mijn metgezel zei: “Doe iets!” Wat er achter hem aan zat, schoot ik neer en dan zei hij: “Bedankt!”

Takano:

Ieder personage heeft zijn of haar eigen rol. Als je bijvoorbeeld Peppy de haas helpt, geeft hij je nu en dan hints, dus dat werkt in je voordeel. Maar als je Falco de valk helpt…

Miyamoto:

Hij zegt dan eerder iets van: “Kun je niet iemand anders lastigvallen?” (Lacht.)

Takano:

Dat is wat hij zegt, maar vervolgens zal hij Fox een handje helpen.

Iwata:

Hij zal helpen als je in nood bent.

Takano:

Ja. En de pad Slippy zal een meter tonen met de zwaktes van de bazen. Dus als je je metgezellen redt, zul je daar later de vruchten van kunnen plukken.

Iwata:

Ook dat is een functie.

Takano:

Ja, inderdaad. Maar het zou niet volstaan om te veel nadruk te leggen op de functies, dus ik probeerde zinnetjes op te schrijven die zo cool mogelijk waren. En ik liet Shigesato Itoi er één keer naar kijken, voordat ze af waren.

Iwata:

O? Wat zei hij?

Takano:

Ik betwijfel of hij het zich nog herinnert, maar ik dacht hij zou zeggen: “Dit is goed.” In plaats daarvan zei hij: “Het is als een historisch toneelstuk.” (Lacht.)

Iwata:

Je probeerde sciencefiction te maken, maar het werd uiteindelijk als een historisch toneelstuk (lacht)?

Takano:

Ja (lacht). Met andere woorden, er waren zinnetjes als: “Neem dat mee naar de hel!” Die zouden iedereen bekend moeten voorkomen.

Iwata:

O, ik snap het. Je gebruikte stereotiepe uitdrukkingen, zoals de zinnen in historische toneelstukken.

Takano:

Ja. Itoi-san wees me erop dat er veel van die ouderwetse uitdrukkingen waren. Maar ik dacht dat het meer indruk zou maken op de fans als we, in plaats van volledig onbekende zinnen te gebruiken, enigszins beproefde zinnen gebruikten, waarvan ze zouden denken: “Dat wilde ik graag horen!”

Dylan:

Een uitdrukking als: “Je begint meer op je vader te lijken.”

Takano:

Inderdaad, precies (lacht)! Het is een standaard uitdrukking, maar het helpt de basis te leggen voor de tweede helft van het verhaal, dus ik dacht dat het de spelers zou aanspreken. Maar… ze waren een beetje goedkoop (lacht).

Miyamoto:

Een andere uitspraak was: “Gebruik je bommen verstandig! B-knop!” We willen wel dat Fox cool is, maar zinnetjes als ‘Volgens mij is het nu jouw beurt om dankbaar te zijn’ klinken wat opzichtig als hij ze gebruikt. Dus we proberen Falco de coole dingen te laten zeggen.

Iwata:

Aha. Je dacht op die manier na over de zinnetjes, maar ze zijn allemaal ingesproken, dus je moest ook rekening houden met de stemacteurs. Dat moet een nachtmerrie voor je geweest zijn, Takano-san.

Takano:

Ja, dat was het ook (lacht). Maar het is ons beleid om tot het eind vol te houden, zodat het allemaal goed uitkomt.

Iwata:

Vlak voor het einde zou je niet in staat zijn geweest om de zinnen te veranderen die al waren opgenomen. Hoe ging je daarmee om?

Takano:

De conclusie waar ik mee kwam was om alles op te nemen wat we misschien zouden gebruiken.

Iwata:

Je nam ieder zinnetje op dat je kon bedenken (lacht)?

Takano:

Ja. We kwamen met ieder denkbaar gesprekspatroon en namen ze allemaal op, om zinnetjes te hebben voor iedere mogelijke scène. We hebben er nooit veel van gebruikt.

Iwata:

Anders had je je niet meer kunnen aanpassen.

Takano:

Precies. Ik bedacht bijvoorbeeld een zinnetje als: “Ik ga omlaag!” Om vervolgens een scène te hebben waarin je opeens naar rechts moest! (Allen lachen.)

Takano:

We twijfelen niet om zo’n verandering door te voeren als het spel er leuker door wordt (lacht). Dus we moesten ieder patroon opnemen dat we konden bedenken.

Iwata:

Met andere woorden, je nam “Ik ga omlaag!”, “Ik ga omhoog!”, “Ik ga naar rechts!” en “Ik ga naar links!” op.

Takano:

Precies. Je zou de uitspraak “Ik ben geraakt!” kunnen anticiperen en voorbereiden, om er vervolgens uiteindelijk achter te komen dat het allemaal wel goed is gekomen! (Iwata lacht.)

Takano:

Er is bijvoorbeeld een gebied waarin de onderzeeër

Video: Blue-Marine

Alle stemmen in Star Fox 64 zijn ingesproken door stemacteurs. Wat dacht je toen je betrokken raakte bij het script?
Blue-Marine voorkomt.

Iwata:

Het enige onderwatergebied.

Takano:

Ja. We hadden verscheidene onderwatergebieden ontworpen, maar naarmate het ontwikkelproces vorderde, lag het gemiddelde tempo van het spel niet hoog genoeg, dus verdwenen alle andere gebieden met de duikboot.

Iwata:

Uiteindelijk was er maar eentje.

Takano:

Precies. Voor ik het wist, was dat alles wat er was. Maar het duurde wel even voordat we die richting kozen. Vooruitdenkend kwam ik met een neutrale zin als: “Wauw! Dat is prachtig!”

Iwata:

De opnames met de stemacteurs waren al gepland, dus je moet wat zinnetjes bedenken.

Takano:

Ja. Ik schreef een zin op als: “Ze druppelen naar beneden!” Maar ik had geen idee wat er naar beneden zou druppelen! Ik schreef: “Kijk uit!” Maar ik wist niet waarvoor je uit moest kijken! (Allen lachen.)

Takano:

Uiteindelijk vond ik het jammer dat we maar één onderwatergebied konden hebben, dus liet ik Falco een beetje bitter zeggen: “Dit wordt niets.”

Iwata:

Dus Falco’s kreet drukte je eigen gevoelens uit.

Takano:

Precies. Er zijn zelfs meer voorbeelden van. Op een bepaald moment zegt Peppy de haas: “Nooit opgeven. Vertrouw op je instinct.”

Iwata:

Oké.

Takano:

Dat zinnetje zat erin omdat Imamura-san zei dat hij een stereotiepe uitdrukking wilde, zoals je die ook in sciencefictionfilms kon horen. Ik dacht erover na, maar kon niets goeds bedenken. Toen ik de ROM speelde, bleef ik maar geraakt worden en kwam ik steeds maar niet verder – ik was namelijk niet zo goed in videogames. Dat zinnetje schoot me juist te binnen, toen ik dacht: “Oké, ik probeer het nog een keer…”

Iwata Asks
Iwata Asks
Iwata:

Je bedacht het om jezelf aan te moedigen.

Takano:

Ja (lacht)! Ik gebruikte simpelweg de woorden, die ik gebruikte om mezelf aan te moedigen, in het spel: “Nooit opgeven. Vertrouw op je instinct.”