2. Art Academy op de kunstgalerie
We hebben het net gehad over de groene appel die tot het groene licht leidde, maar ik heb gehoord dat Shinya Takahashi4, het hoofd van het departement voor planning en ontwikkeling van software, wiens rol onlangs is uitgebreid tot die van plaatsvervangend algemeen directeur van de hele divisie, aanvankelijk helemaal niet zo dol was op het project (lacht). 4 Shinya Takahashi: plaatsvervangend algemeen directeur van Nintendo’s departement voor planning en ontwikkeling van software. Verscheen eerder in: Iwata vraagt: Wii Play: Motion, Nintendo DSi Browser, A Little Bit of...Brain Training
Nee, inderdaad. Maar dat kwam alleen doordat Takahashi-san altijd goed kon tekenen.
Takahashi-san was van oorsprong grafisch kunstenaar, nietwaar? Daarom kon hij gewoon niet enthousiast raken over het idee deze software te gebruiken om goed te leren tekenen. Hij zag hoe opgewonden jij erover was, maar voelde dat zelf helemaal niet zo.
Hij had zo zijn twijfels, zullen we maar zeggen (lacht). Maar, eh... nou ja, ik kreeg het idee dat jij in eerste instantie ook niet zo ondersteboven was van het idee, Iwata-san... (Allen lachen.)
Nee, dat zou ik niet zeggen... Nou, het had eerder te maken met het feit dat jij er zo enthousiast over was. Dat gaf me de indruk dat ik misschien wat afstand moest nemen. Maar tegelijkertijd maakte jouw enthousiasme duidelijk dat dit idee zeker wel iets had. Terasaki-san liet me destijds elke keer dat we elkaar ontmoetten een nieuwe tekening zien. En als we elkaar een tijdje niet hadden gezien, kreeg ik regelmatig e-mails van hem met zijn recentste werk als bijlage.
Ja, dat weet ik nog.
Jij zult ongetwijfeld ook een hoop tekeningen te zien hebben gekregen, Miyachi-san.
Ja, absoluut een enorm aantal (lacht)!
Hadden jullie bij Headstrong Games ook iemand die de software net zo omarmde als Terasaki-san?
Jazeker. Er was een team dat als taak had de prototypeversie te beoordelen en telkens als ik langs hen liep, lieten ze me hun nieuwste kunstwerkjes zien.
Dat is nog nooit voorgekomen bij de spellen waar we eerder aan werkten.
Waarom denk je dat mensen zo de neiging hebben om de tekeningen die ze hebben gemaakt te laten zien?
Er zijn allerlei mensen die leren tekenen als ze jong zijn, maar vervolgens, wanneer ze van school af zijn, gaan ze ervan uit dat ze nooit meer hoeven te tekenen en gooien de handdoek in de ring. Het idee achter deze software is om die tekenvaardigheden, die altijd op de achtergrond aanwezig waren, weer aan te spreken. Je komt er dan achter dat je het nog kunt ook. Je zult versteld staan van hoe goed je kunt tekenen, en dus wil je dat dan wanhopig aan iedereen om je heen laten zien.
Ja, volgens mij klopt dat helemaal.
Wat we oorspronkelijk wilden bereiken met deze software, was om mensen, die voor zichzelf hadden besloten dat ze niet konden tekenen en dat ze nooit artiesten zouden worden, te inspireren en ervan te overtuigen dat ze het misschien toch wel kunnen.
Daarom had een artiest als Takahashi-san het niet nodig.
Precies. Mensen die al kunnen tekenen, hebben toch geen tekenlessen nodig? Dus hoewel Takahashi-san niet begreep wat Terasaki-san voor ogen had, kon ik begrijpen wat je bedoelde. Ik kan ook niet tekenen. Al weet ik wel hoe ik een programma moet programmeren om een afbeelding weer te geven... (Lacht.) (Allen lachen.)
Nu hebben we gehoord hoe de ontwikkeling van Art Academy van start is gegaan. Toen het vervolgens hier in Japan werd uitgebracht, plaatsten gebruikers allerlei tekeningen op het internet.
Inderdaad. Er waren echt heel veel tekeningen online.
Ik was echt verbluft door de kwaliteit van veel van die kunstwerkjes. Kort nadat ik die tekeningen voor het eerst had gezien, ging ik op zakenreis naar Europa. Ik zat in een vergadering met de marketingafdeling, toen ik de zaal liet weten dat er iets heel erg interessants gaande was in Japan. Vervolgens heb ik al die tekeningen laten zien op de projector.
O, ja, inderdaad.
Als ik er nu zo aan denk, deed ik niet eens iets heel erg anders dan wat Terasaki-san deed toen hij me zijn tekeningen liet zien. Ik bedoel, ik bleef altijd vrij kalm en onbewogen als Terasaki-san enthousiast raakte, maar vervolgens deed ik zelf precies hetzelfde... (Lacht.) (Allen lachen.)
Als gevolg hiervan begonnen sommige mensen in Europa dit product op te merken. Vooral Nicolas Wegnez5, de marketingdirecteur van Nintendo Iberica, was enthousiast, net als Terasaki-san.
O, ja, dat klopt (lacht)! Net als ik had Nicolas altijd geloofd dat hij geen artistieke vaardigheden had. 5 het hoofd van de marketingafdeling van Nintendo Iberica, verantwoordelijk voor de planning en uitvoering van reclamecampagnes in Spanje en Portugal. Nadat hij de oorspronkelijke Nintendo DSiWare-titels van Art Academy had gedownload, kwam hij erachter dat hij wel degelijk kon tekenen – of in elk geval dat het leuk was om te leren – en zo werd hij een sleutelfiguur in de promotie van de Nintendo DS-titel.
Sterker nog, doordat Nicolas ontdekte hoe leuk het was om te tekenen in Art Academy, werden alle medewerkers van Nintendo Iberica fan. Ze slaagden er zelfs in om de leiding van het Thyssen-Bornemisza Museum6, een beroemde Spaanse galerie, te overtuigen een kunstcursus te geven door gebruik te maken van Art Academy. 6 Thyssen-Bornemisza Museum: een kunstgalerie in een omgebouwd paleis in Madrid. Er worden werken tentoongesteld van artiesten als Picasso, Renoir en Van Gogh.
Dat werd breed uitgemeten in het nieuws.
Het was simpelweg nog nooit eerder voorgekomen dat een landelijk bekende galerie een spelsysteem gebruikte om bezoekers een kunstcursus te geven. En daardoor werd Spanje het eerste land in Europa dat echt warmliep voor Art Academy. Het Verenigd Koninkrijk liet zich wat langzamer overtuigen, maar uiteindelijk kwam de software ook daar in de hitlijsten te staan.
Zo is dat. De titel werd erg bekend in het Verenigd Koninkrijk en als ik tegen mensen zei dat ik eraan had meegewerkt, zeiden ze dat ze de software kenden of dat hun dochter er dol op was, dat soort dingen. Daar werd ik heel blij van, want het maakte me duidelijk dat we erin waren geslaagd om al die mensen ertoe aan te zetten hun eigen tekeningen te maken.
Het spel verschilde nogal van de titels waar je tot dan toe aan gewerkt had, nietwaar?
Ja, dat klopt. We waren oorspronkelijk heel erg bezig met schiet- en actiespellen, maar ik was uiteindelijk erg blij dat we Art Academy hadden gemaakt, want hoe meer je erin stopte, des te meer je eruit haalde en je kon je artistieke vaardigheden zien toenemen. Nicolas van Nintendo Iberica was hier echt een geweldig voorbeeld van, want hij ging ten slotte ook echt naar een tekencursus.
Dus Art Academy opende zijn ogen voor het plezier van kunst maken.
Ja, precies. Ik heb zelfs gehoord dat hij alle afbeeldingen uit de lessen en minilessen van Art Academy in het echt heeft getekend, op echte canvassen.
Wauw!
Als je zoiets hoort, zul je als maker van deze software vast een enorme trots voelen.
Ja, ik ben er ongelofelijk blij mee. Om te denken dat het de sprong heeft gemaakt van de schermen van de Nintendo DS naar een echte galerie en dat mensen erdoor geïnspireerd zijn om echte kunstlessen te volgen... Dat was alles waar we op hoopten, toen we de titel maakten.